"Προσποιούμαι πως είμαι μια καλή γυναίκα ναυτικού, ακριβώς σαν την μητέρα της Άννας Ίγκουνς, το πρότυπο για όλες..
Είναι πολύ πιο εύκολο να σε σκέφτομαι στη θάλασσα όπου πρέπει να είσαι για μήνες κάθε φορά..
Δουλεύοντας σκληρά την ημέρα, τα χέρια σου έχουν σκάσει από το κρύο και το αλάτι..
Το βράδυ όταν πας για ύπνο προσπαθείς να κοιμηθείς ακούγοντας το πλοίο να αναπνέει και να αναπνέει και το μοναδικό πράγμα που μπορείς να σκεφτείς είμαι εγώ, να σε περιμένω πλάι στο παράθυρο, με το κατακόκκινο κραγιόν μου στα χείλη, όπως ακριβώς η Άννα περιμένει τον δικό της άνδρα..
Πως θα μάθω να σε περιμένω;"
The only thing you can think of is me..
ReplyDeleteWaiting for you by the window..
very nice!
your favorite άλλωστε...